Οι πρωταγωνιστές της παράστασης Το Κρέας, που παίζεται στο Αγγέλων Βήμα, συναντιώνται στο Barabicu, απολαμβάνουν το φαγητό τους και μιλάνε περί… κρεατοφαγίας!
Κάθε Τετάρτη, Παρασκευή και Κυριακή, στο Αγγέλων Βήμα παρουσιάζεται η μαύρη κωμωδία του Πήτερ Στρόαν, Το Κρέας, σε σκηνοθεσία Ιωσήφ Βαρδάκη, που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Πρωταγωνιστούν οι Γιάννης Μάνιος, Ακίνδυνος Γκίκας, Δημήτρης Λιακόπουλος, Νικόλας Μπράβος και Κωνσταντίνος Μούτσης. Με τους 3 νεαρούς πρωταγωνιστές του έργου συναντηθήκαμε στο εστιατόριο κρεατοφαγίας, Barabicu στο Νέο Ψυχικό για να απολαύσουμε κρέας σε διάφορες εκδοχές, burgers, πικάνια, ταλιάτα, φιλέτο αλλά και υπέροχα cocktails. Το Barabicu βρίσκεται στον χώρο της θρυλικής Ρένας της Φτελιάς. Οι δύο της κόρες, η Τζίνα και η Μπέση, τον μεταμόρφωσαν σε ένα σύγχρονο, casual κρεατοφαγικό στέκι, στο μενού του οποίου θα βρείτε από χειροποίητο γύρο μέχρι φιλέτο, ribeye ή… tomahawk. Τέλειες σάλτσες, χειροποίητα ψωμάκια και υπέροχες πατάτες συνοδεύουν τα κρέατα. Στα συν τα υπέροχα cocktails!!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Ξεκινώντας την καριέρα του με πρωταγωνιστικούς ρολους στις ελληνικές ταινίες Τεστοστερόνη (όπου έκανε όλο τον γυναικείο πληθυσμό της Νάξου να τρέχει πίσω από εκείνον) και Λούφα και Παραλαγή: Σειρήνες στο Αιγαίο το 2005, ο Δημήτρης Λιακόπουλος σύντομα πέρασε στην τηλεόραση, και μέσα από τους ρόλους του, τον αγάπησε το τηλεοπτικό κοινό. Η πολυκατοικία, Λάκης ο Γλυκούλης, Κλεμμένα όνειρα είναι από τις σημαντικότερές του δουλειές. Παράλληλα, το θέατρο έχει μεγάλο ρόλο στη ζωή του, και φέτος φαίνεται να δικαιώνεται από την επιλογή του να αφοσιωθεί εκεί, και συγκεκριμένα στην παράσταση Το Κρέας. Οδηγεί (και) ηλεκτρικό ποδήλατο, έχει ένα κάτασπρο πιτμπουλ του καναπέ, την Κίρα (όχι απο την Κίρα Νάιτλι), είναι Σκορπιός με Τοξότη (ή Σκορπίο), ασχολείται με το brazilian jiu jitsu και έχει καταγωγή από Πελοπόννησο – αν και το καλοκαίρι, προτιμά τα νησιά του Αιγαίου…
Νικόλας Μπράβος
Αριστούχος μαθητής στο σχολειό, με κλασσικές σπουδές μουσικής (διπλωματούχος στο πιάνο με αγαπημένους του τον Μπετόβεν και τον Λιστ), φοιτητής στο 7ο έτος της Ιατρικής Αθηνών. Το αγόρι από το Ξυλόκαστρο, από νωρίς έκανε τις επαναστάσεις του, και εκεί που φαινόταν ότι είχε διαλέξει τον δρόμο του, άλλαξε πορεία, ή καλύτερα πρόσθεσε μια ακόμη διαδρομή, αυτή του ηθοποιού. Φέτος, εκτός από το Κρέας, τον βλέπετε στην Μοντέρνα Οικογένεια (συνήθως αγκαλιά με την αγαπημένη του κιθάρα, αλλά και το πανέμορφο κορίτσι του σίριαλ, την Δανάη) αλλά και στο Γυαλινο Μουσικό Θέατρο στην παιδική παράσταση της Κέλλυς Σταμουλάκη και του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα, Ακροβάτες της τύχης δίπλα στην Ευριδίκη, τον Ορέστη Τρίκα, κ.α. Πέρσι, εμφανιζοταν στο θέατρο Βρετάνια στην παρασταση του Λάκη Λαζόπουλου Sorry, i ‘m Greek, στο Ξημερώνει Κυριακή στο Θέατρον του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος και στο Ως την άκρη του ονείρου στο Γυάλινο. Το όνομα του Αττίκ στο Φώτα, κλακέτα, χειροκρότημα του έφερε γούρι – η πρώτη του μεγάλη δουλειά στην Θεσσαλονίκη- ενώ δεν πρόκειται να ξεχάσει με τίποτα κάτι που έλεγε ο ίδιος ο Αττίκ: «δουλειά και επίμονη προσπάθεια». Τον γοητεύει η ζωή του Αρθρούρου Ρεμπό που μέχρι τα 19 του έγραψε όλη του την ποίηση και έπειτα εξαφανίστηκε στην Βόρεια Αφρική για να ανακαλύψει νέα πράγματα… Μένει στον Ζωγράφο, οδηγεί μηχανή, ασχολείται με πεζοπορία και ορειβασία (το καλοκαίρι ανέβηκε στην κορυφή του Ολύμπου), κάνει σκι, ποδήλατο. “Μου αρέσει να προκαλώ τον εαυτό μου και να ξεπερνω τα ορια μου”! παραδέχεται ο ίδιος. Όταν πάρει το πτυχίο στην ιατρική, τι ειδικότητα θα ακολουθήσεις – τον ρωτάω; “Μάλλον ψυχιατρική”. Προς στιγμήν, προσπαθεί να βρει ελεύθερο χρόνο μιας και εκτός από τα γυρίσματα της Μοντέρνας οικογένειας, σε λίγες μέρες ξεκινά γυρίσματα για το καθημερινό σίριαλ του Mega Δικαίωση.
«Μεγάλη εμπειρία ήταν όταν υποδύθηκα τον νεαρό Καβάφη στην παράσταση «Καβάφης επέστρεφε» γιατί μου έδωσε την δυνατότητα να έρθω πιο κοντά στην ποίηση – πιο πριν δεν είχα πολύ επαφή με την ποίηση. Με την παράσταση και το έργο του Καβάφη και μέσα από το διάβασμα, ομολογώ πως αγάπησα –γενικά- την ποίηση. Ε, τότε πες μας ένα ποίημα αγαπημένο σου;
«Του μέλλοντος ημέρες, στέκονται μπροστά μας σαν μια σειρά κεράκια αναμμένα…» ένα από τους ωραιότερους στίχους του Καβάφη».
Υπόθεση του έργου:
