Πολλές φορές είναι καλύτερο να πηγαίνεις χαλαρός να δεις μια παράσταση, χωρίς να ξέρεις τι να περιμένεις. Έτσι, έγινε το Σάββατο το βράδυ, που πήγα στο full γεμάτο Μικρό Παλλάς για να δω την νέα παράσταση του Θοδωρή Αθερίδη, Δοξαπατρή. Και ομολογώ πως ταυτίστηκα, συγκινήθηκα με όλους αυτούς τους μικρούς σύγχρονους “ήρωες” της καθημερινότητας, με τα θέματα του ο καθένας ζει, με τις αγωνίες του, με τον φόβο της αλήθειας αλλά και την παραδοχή της, με το θάρρος που αντιπετωπίζει ο κάθε ένας από μας την ζωή… Πρόκεται για το πιο ψαγμένο και σύχγρονο έργο του Θοδωρή, που ακουμπά σε όλους μας -σίγουρα θα δείτε μέρος του εαυτού σας σε κάποιον πάνω στην σκηνή- και ουσιαστικά είναι ένα έργο-ψυχανάλυση. Ήρεμο μα και ενεργειακά ζωντανό το ελληνικό αυτό κείμενο έχει πολλές στιγμές γέλιου χωρίς -ευτυχώς- τις απαραίτητες για πολλούς υστερίες, και φυσικά έχει αλήθεια. Τον Θοδωρή, την Πέμυ Ζούνη και την Ρένια Λουϊζίδου, τους ξέρετε και τους αγαπάτε. Στο Δοξαπατρή, θα γνωρίσετε -καλύτερα- και θα λατρέψετε την Ευαγγελία Συριοπούλου (που γνωρίσαμε τηλεοπτικά πέρσι στην Δικαίωση και εκτιμήσει στην σκηνή), τον πάντα απολαυστικό Λευτέρη Ελευθερίου (που πέρνει όλο το γέλιο πάνω του), την Φωτεινή Αθερίδου (αποκάλυψη) και τον Γιόσι με την τρέλα της εποχής, το κινητό στο χέρι! Φεύγοντας, είπα στον Θοδωρή ότι πολύ ανετα θα έβλεπα και αυτό το έργο του στο σινεμά. Αξίζει!
Στην cover photo: Η Φωτεινή Αθερίδου, η Ρένια Λουϊζίδου, η Ευαγγελία Συριοπούλου και ο Θοδωρής Αθερίδης.